Μπορείτε να δείτε το βίντεο εδώ: https://youtu.be/jAys1FXeM1A?t=4352
Ερώτημα:
1:12:32 Γέροντα,
πώς να αντιμετωπίζουμε αγαπημένα μας πρόσωπα, αγαπημένα συγγενικά άτομα που μας
μεταχειρίζονται σαν λεπρούς; Ούτε καν μας λένε για ποιό λόγο αλλά εμείς από την
λύπη αρρωσταίνουμε πνευματικά και σωματικά. Πως μπορούμε να το διαχειριστούμε;
Απάντηση: Είπαμε,
να αποδεσμευτούμε και από την δόξα και
από την ατιμία. Αυτή είναι η τελευταία φράση που κλείσαμε, (την διαδικτυακή
σύναξη), και νομίζω ότι (αυτή) είναι η απάντηση. Είτε μας τιμάνε, είτε μας απαξιώνουν, και ωραία το είπατε μας
αντιμετωπίζουν σας λεπρούς, τι πιο καλό
από αυτό; έχουμε και πιο πολύ ησυχία!!!
Λοιπόν , θυμάμαι τον άγιο Μάξιμο τον Καυσοκαλύβη, δεν είναι
πολύ γνωστός αλλά ήταν μεγάλος άγιος. Ζούσε στο Άγιον Όρος, (στην έρημο του
Αγίου Όρους) και στην περιοχή των “Κρύων Νερών”, της “Λαύρας”, της “Κερασιάς”,
ανέβαινε και στην “Κορυφή”, στην “Παναγία” (όσοι έχουν πάει στο Άγιον Όρος τα
γνωρίζουν αυτά τα μέρη ενδεχομένως). Και κάποτε είχε μία πολύ ωραία εμπειρία ,
πολύ υψηλή εμπειρία, πνευματικότατη.
Είχε ανέβει στην “Παναγία” (είναι κάτω από την κορυφή του
Άθωνος, αρκετά μεγάλο υψόμετρο, στα 1.500 μέτρα και εκεί υπάρχει κάθισμα,
υπάρχει τώρα και ναός της Παναγίας) και εκεί, είχε αξιωθεί να δει την Παναγία ο
Άγιος Μάξιμος ο Καυσοκαλύβης, αφού έκανε νηστεία. Και μάλιστα είχε πάει επί
τούτου γιατί είχε αποκάλυψη από την Παναγία να ανέβει στο σημείο αυτό. Εκεί
έμεινε προσευχόμενος και νηστεύων, είδε όντως την Παναγία η οποία τον γέμισε με
μεγάλα πνευματικά χαρίσματα.
Όταν κατέβηκε, πήγε σε έναν γέροντα ο οποίος ασκήτευε μόνος
του στην περιοχή του “Προφήτη Ηλία” (είναι ένα βουνό αρκετά ψηλό και αυτό, όχι
βέβαια ψηλότερο από την “Παναγία” είναι σε χαμηλότερο επίπεδο) και εκεί του
είπε την εμπειρία του. Εκείνος δεν ήξερε πολλά από αυτά τα πνευματικά και τον
παρεξήγησε και του είπε, ότι: “αυτό ήταν του διαβόλου που είδες, δεν ήταν από την
Παναγία, δεν είδες την Παναγία, τον διάβολο είδες, πλανήθηκες, είσαι
πλανεμένος” και ας πούμε τον μάλωσε.
Ο Άγιος δεν στεναχωρήθηκε που τον αντιμετώπισε σαν λεπρό θα λέγαμε έτσι, πνευματικά λεπρό και πλανεμένο, Έφυγε και εκείνος ο γέροντας εντωμεταξύ, διέδωσε ότι ο Μάξιμος πλανήθηκε. Και λέει ο βίος του ότι ο άγιος όχι μόνο δεν στεναχωρήθηκε αλλά χάρηκε κιόλας γιατί με το που βγήκε αυτή η πλάνη ησύχασε από τον πολύ κόσμο που τον περιτριγύριζε γιατί είχε σπουδαία πνευματικά χαρίσματα και έδινε διακριτικότατες συμβουλές και διόραση, είχε διόραση. Δηλαδή έλεγε προφητείες, πήγαιναν οι άνθρωποι και τους έλεγε τι θα τους συμβεί στο μέλλον.. και αυτοκράτορες ακόμα πήγαιναν…
Θέλω να πω, ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση, ποτέ να μην στεναχωριόμαστε
για αυτά. Γιατί δεν μας νοιάζει, δεν πρέπει να μας νοιάζει η δόξα των ανθρώπων
αλλά η δόξα του Θεού, τι νομίζει ο Θεός για εμάς.
Αλλά δυστυχώς επειδή λειτουργούμε κοσμικά, σκεφτόμαστε
κοσμικά, το θεωρούμε ως μία αξία, για να μην πω υπεραξία, το τι νομίζουν οι
άλλοι για εμάς. Οπότε βασανιζόμαστε και λυπούμαστε ενώ δεν πρέπει να λυπούμαστε,
για το αν οι άλλοι μας εκτιμούν ή δεν μας εκτιμούν… μας νοιάζει πάρα πολύ και
μας πονάει πάρα πολύ..
Και για το αν θα μείνουμε μόνοι μας και δεν θα έχουμε κάποιους
δίπλα μας… και πολλοί το φέρνουν και σαν επιχείρημα: “πάτερ άμα κάνουμε αυτά που λες” (που
λέει το ευαγγέλιο δηλαδή γιατί εγώ δεν λέω δικά μου) “θα μείνουμε μόνοι μας…” Και τι πιο καλό από αυτό, να μείνεις μόνος , με μόνον τον
Θεό!!!
Ο άνθρωπος
είναι κοινωνικός και πρέπει να είναι κοινωνικός, πότε; Όχι όταν έχει δίπλα του
κάποιους αλλά όταν κοινωνεί με τον Θεό! Όταν δηλαδή μεταλαμβάνει, όταν έχει την
Θεία Κοινωνία και μάλιστα αν είναι δυνατόν καθημερινά. Να ζει έτσι ώστε να
μπορεί καθημερινά να κοινωνεί τον Χριστό, λέει ο Άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάν, έτσι
πρέπει να ζούμε. Και τότε είμαστε αληθινά κοινωνικοί άνθρωποι, αυτή είναι η
αληθινή κοινωνικοποίηση.
Πάσχουν οι
γονείς μη τυχόν και τα παιδιά τους δεν κοινωνικοποιηθούν! Μα ακριβώς η αληθινή
κοινωνικοποίηση, δεν είναι το παιδί να τρέχει από εδώ και από εκεί, από σπίτι
σε σπίτι (που είναι πάρα πολύ επικίνδυνο, στις μέρες μας) και να κάνει παρέες,
και να παίζει, και να κάνει ξέρω γω τι άλλο με άλλα παιδιά, αλλά είναι να
ενωθεί με τον Χριστό και να κοινωνεί τον Χριστό αν είναι δυνατόν καθημερινά, τότε
έχουμε αληθινή κοινωνικοποίηση!
Οπότε να μην μας νοιάζει και να μην πάσχουμε
που μας αντιμετωπίζουν σαν λεπρούς!
Και όσο
βλέπετε αυξάνεται ο διωγμός, που δεν θα κάνουμε τα εμβόλια, δεν υποκύπτουμε σε
αυτά τα αντίθεα μέτρα, το φίμωτρο, τα τεστ και όλα αυτά τα οποία είναι
διαβολικά πράγματα και στοχεύουνε στην μετάλλαξη του ανθρώπινου DNA και στον μετανθρωπισμό, (σιγά σιγά
αποκαλύπτονται τα σχέδια των δαιμόνων και των οργάνων τους), τόσο θα μας
θεωρούν λεπρούς και κοινωνικά επικίνδυνους!
Και εχθρούς της ανθρωπότητας θα μας ονομάσουν και θα μας καταδιώκουνε! Για αυτό και κάποια στιγμή θα αναγκαστούμε να φύγουμε και τοπικά, να φύγουμε στην έρημο όπως προφητεύετε στην αποκάλυψη… Δεν πρέπει να μας στεναχωρεί αυτό, είναι μία αφορμή χαράς γιατί βλέπουμε να εκπληρώνονται τα λόγια του Χριστού μας.
Απομαγνητοφώνηση: Oρθόδοξα,
Πνευματικά&Ωφέλιμα (ομάδα στο viber)
06/05/2021
