Ο π. Ιωάννης Δρογγίτης απαντά σε ερωτήσεις (Μέρος 2ο):

Ερώτηση:  Αυτό που ήθελα να ρωτήσω, πάτερ, είναι γιατί αυτός ο πόλεμος τώρα και γιατί αυτός ο πόλεμος έτσι, που θυμίζει τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία και ο τρόπος που διεξήχθη τότε ο πόλεμος. Από τότε δεν έχουμε ξαναδεί στην Ευρώπη μια τέτοια πολεμική σύρραξη. Αυτό, γιατί τώρα και γιατί έτσι;

Απάντηση: Δεν ξέρω πώς να στο πω αυτό που ρωτάς, μπορώ να πω το εξής όμως, ότι ο πόλεμος αυτός είναι ένας πόλεμος δυστυχώς αναπόφευκτος. Δεν ξέρω ποιος πολεμάει ποιον. Ή μάλλον μπορώ, έχω μια γνώμη για το ποιος πολεμάει ποιον. Σίγουρα δεν νομίζω ότι πολεμάει η Ρωσία την Ουκρανία. Αυτό μπορώ να το πω. 

Ο πόλεμος είναι γενικευμένος. Αν μας ενδιαφέρει να μάθουμε για τον πόλεμο θα έπρεπε να βλέπουμε τόσο καιρό ότι ζούμε σε έναν πόλεμο γενικευμένο. Επομένως το ερώτημά μας θα πρέπει να ξεκινήσει από την αντίληψη ότι ούτως ή άλλως ζούμε σε πόλεμο και ότι αυτό που συμβαίνει είναι μια ειδική φάση αυτού του πολέμου που θα μπορούσε να γίνει τώρα, θα μπορούσε να γίνει.. Η μυστική Ιστορία του κόσμου γίνεται σε άλλα δωμάτια στα οποία εμείς δε συμμετέχουμε.

Ξέρουμε όμως ότι αυτός ο πόλεμος ήταν σχεδόν αναπόφευκτος, ήταν προγραμματισμένος. Το ίδιο το Ουκρανικό κράτος δημιουργήθηκε για να πολεμήσει τη Ρωσία. Έτσι δημιουργήθηκε. Και έδωσαν υπόσχεση οι στρατιωτικοί ότι θα πολεμήσουν τη Ρωσία. Τον έχουν δώσει από το ’90. Τους υποχρέωσαν. 

Επομένως, δηλαδή ο πόλεμος θα γινόταν. Θα γινόταν γιατί το Ουκρανικό κράτος είναι ένα κράτος-μαριονέττα. Δημιουργήθηκε γι’ αυτό. Δημιουργήθηκε για να πολεμήσει τη Ρωσία. Και είναι ας πούμε ένα θέατρο σκιών αυτό. Θα συνέβαινε αυτό ούτως ή άλλως με τον άλφα ή βήτα τρόπο. 

Δε θα συνέβαινε αν η Ουκρανία είχε επίγνωση, ας πούμε, της Ιστορίας της – οι άνθρωποι είχαν, παρασύρθηκαν οι καημένοι. Ο Ουκρανικός λαός δεν είναι ένας λαός ο οποίος ξαφνικά έγινε αυτό που βλέπουμε. Και ούτε και ξέρουμε πόσοι παραμένουν σε αυτή την ιδεολογία. Τέλος πάντων είναι πολλά που μπορεί να πει κανείς αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε.

Αυτό λοιπόν είναι ένα κράτος που στήθηκε ακριβώς από τη νέα τάξη πραγμάτων για να χτυπήσει τη Ρωσία την οποία μισεί. 

Νόμιζε ότι τελείωσε με τη Ρωσία, προσπάθησε να κάνει ένα τελειωτικό χτύπημα, δεν πρόλαβε να το κάνει γιατί βγήκε αυτός ο άνθρωπος, νομίζω ως άγγελος, για το ρωσικό λαό – ο Πούτιν εννοώ – και απέτρεψε αυτήν την καταστροφή. Η χώρα είχε διαλυθεί. Περίμεναν απλώς το χτύπημα της σκανδάλης. Εκεί ακριβώς στο χτύπημα της σκανδάλης εμφανίστηκε αυτός ο άνθρωπος.

Το κράτος λοιπόν συνέβη για να μπορεί το ΝΑΤΟ και όλη αυτή η κλίκα που συμμετέχει σε αυτό να προσεγγίσει τη Ρωσία και να απειλήσει τη Ρωσία, την οποία μισεί θανάσιμα. Γενικά, νομίζω η Δύση μισεί τη Ρωσία. 

Εγώ δεν τα λέω όλα αυτά από μια θέση μοσχοβιτισμού, νεομοσχοβιτισμού ή φιλορωσσισμού άκριτου. Δε μιλάω συναισθηματικά στα θέματα αυτά. Αλλά δε μιλάω και αντιιστορικά ή έξω από τη θέση μου την εκκλησιαστική. 

Μέσα σε αυτό μιλάω και λέω το εξής: αυτοί οι άνθρωποι μισούν τη Ρωσία. Μισούν ότι εκφράζει η Ρωσία. Μισούν το ρωσικό πολιτισμό. Μισούν τη δύναμη την κοσμική, την ισχύ την κοσμική της Ρωσίας. Μισούν την πνευματικότητα της Ρωσίας. Μισούν τη Ρωσική ψυχή. Μισούν το Ρωσικό πολιτισμό. 

Μακάρι να μην υπήρχε ο Ντοστογιέφσκι και όλοι οι μεγάλοι μουσουργοί της Ρωσίας. Μακάρι να μην υπήρχε κανείς από αυτούς. Αυτό η Δύση θα το έβλεπε ως το καλύτερό της. Υπάρχουν βέβαια αυτοί, υπήρξαν και θα υπάρχουν. Μέσα σε αυτό το γενικευμένο μίσος, λοιπόν, εντάσσεται και αυτός ο πόλεμος.

Η Ρωσία, κατά τη γνώμη μου, δεν επιτίθεται στην Ουκρανία. Κάνει το αυτονόητο. Δεν ήθελε, δεν βιάζεται […] ακόμη και πολιτικά αν το δείτε η Ρωσία ποτέ δε βιαζόταν να ανταποδώσει χτυπήματα. Δεν έκανε ανόητες κινήσεις ποτέ στην Ιστορία. Και πρόσφατα δηλαδή, να μην πω παραδείγματα, δεν είναι της δικής μου αρμοδιότητας. Δεν παρασύρεται δηλαδή, δεν κάνει τέτοια. 

Και άργησε, μάλιστα, και πολύ. Άργησε πολύ να το κάνει. Καταλάβατε γιατί; Γιατί η Ουκρανία στόχευε σε αυτό. Προκαλούσε. 

Η Ουκρανία ως κρατική, θεσμική οντότητα εννοώ, όχι ο λαός της. Ο λαός της παρασύρθηκε. Έχει παρασυρθεί. Θα έπρεπε να του φτιάξουν μια εθνική ιδεολογία ενάντια στη Ρωσία. Ενάντια στη μάνα τους δηλαδή. 

Ενάντια στον πολιτισμό τους, κυρίως, στράφηκαν. Αυτό είναι ένα τέρας. Αλλά αυτοί που δημιουργούν την Ιστορία δεν τους νοιάζει, ούτε οι άνθρωποι τους νοιάζουν, ούτε οι Ιστορίες, ούτε τίποτα. Είναι κυνικοί. Έτσι λοιπόν, κυνικά, έστρεψαν και την Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας. 

Έβαλαν τους δικούς τους ανθρώπους, το σχεδίασαν, έβγαλαν και αυτόν που δεν τους έκανε, έκαναν το πολιτικό πραξικόπημα και εγκατέστησαν μετά τους τρεις, τους δύο και τον τελευταίο ηθοποιό. Έτσι λοιπόν, θα γινόταν αυτό. 

Προσεταιρίστηκαν και τις ακροδεξιές, ναζιστικές, όχι ακροδεξιές, τις ναζιστικές ιδεολογίες. Είναι το μακρύ τους χέρι… αυτό που γίνεται στην Ουκρανία είναι φοβερό, απλώς οι άνθρωποι δεν το ξέρουν. Δεν ξέρουν τι γίνεται.

Τα εγκλήματα της Ουκρανίας εναντίων των ρωσοφώνων είναι απίστευτα για τη σημερινή εποχή. Να πω σε όσους δεν το ξέρουν και σε εσάς, ότι υπάρχει ένα νεκροταφείο η Αλέα των Αγγέλων. Η Αλέα των Αγγέλων, λοιπόν, είναι ένα νεκροταφείο παιδιών. Οι άνθρωποι έκαναν γενοκτονία. Καταλάβατε; 

Γενοκτονία κανονική. Έχουν ένα νεκροταφείο μόνο για παιδιά. Και τώρα όσοι αιχμαλωτίζονται από τους Ουκρανούς τους πάνε οι Ρώσοι στο νεκροταφείο των παιδιών, στην Αλέα των Αγγέλων. Και τους λένε ‘για κοιτάξτε τι κάνατε’. Αυτό έκαναν. 

Επίσημα έκαναν και ήθελαν και έκαναν εθνοκάθαρση. Μέχρι πότε να το αντέξουν αυτό; Ή θα άφηνε η Ρωσία να είναι 30 χλμ. από τα σύνορά της, από πόλη της ρουκέτες νατοϊκές; Αυτά είναι αστεία πράγματα. Οι Ρώσοι δεν είναι κανένας λαός […] η κρατική τους οντότητα είναι πάρα πολύ σοβαρή. Ευτυχώς για τον κόσμο. 

Θα άφηναν ποτέ το ΝΑΤΟ να πάει στα σύνορά τους, δίπλα ακριβώς να τους στοχεύει με ρουκέτες; Ποιος ανόητος λέει τέτοια πράγματα; Δε λέω τίποτα κρυφό. Απλά πράγματα σας λέω. Που κάνουμε όλοι τους δήθεν ειρηνιστές και τα λοιπά. Εντάξει, φυσικά είμαστε. 

Ποιος χριστιανός θέλει τον πόλεμο; Αλλά πέστε μου, δηλαδή, θα λέγαμε όχι στον πόλεμο μέχρι που θα εισέβαλε το ΝΑΤΟ στη Ρωσία; Και τότε θα λέγαμε ‘αχ, ναι, έπρεπε να γίνει κάτι’. Θα έπρεπε να αφήνονται τα παιδιά να σκοτώνονται;

Επισήμως, δημόσια, οι άνθρωποι θεωρούσαν το Ντονμπάς και τους ανθρώπους που ζουν εκεί –εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στον Ντονμπάς, ρωσόφωνοι- άχρηστο υλικό τους λέγανε. Δημόσια είπαν ότι πρέπει να τους σκοτώσουν. Δημόσια. Το καταλαβαίνετε; 

Μιλάμε για εθνοκάθαρση κανονική. Και έρχονται τώρα οι δήθεν «θείες» του συστήματος να μας πουν ‘πόσο κοκκινίζουμε με τον πόλεμο και τι κακοί που είναι οι Ρώσοι’; Αυτά ας τα πιστέψει όποιος θέλει. 

Αλλά η Ιστορία δεν είναι αυτή. Οι άνθρωποι έκαναν γενοκτονία. Πιστεύουν στη γενοκτονία. Εκτός από την ιδεολογία τους τη ναζιστική, όποιοι είναι σε αυτά, πίστεψαν και καλλιέργησαν μία τέτοια αντίληψη.

Να πούμε σε όσους δεν ξέρουν, γιατί αυτά δεν ακούστηκαν πουθενά, ενώ είναι γνωστά θέματα, τι έγινε στις 2 Μαΐου του ’14, στην Ουκρανία; Ημέρα φρίκης για τον παγκόσμιο πολιτισμό. 

Κάηκαν άνθρωποι, τους έκαψαν ζωντανούς μέσα στο Κτίριο των Συνδικάτων. Επειδή ήταν αντιφρονούντες, στην ακροδεξιά τους ρητορική. 

Στη ναζιστική, γιατί το ακροδεξιά είναι πολιτικά παρερμηνεύσιμο. Στην καθαρά ναζιστική τους αντίληψη. Τους έκαψαν ζωντανούς. Τους πυροβολούσαν. Πηγαίναν να πηδήξουν απ’ τα παράθυρα και τους πυροβολούσαν από κάτω, παιδιά. Και όσοι γλίτωσαν πέρασαν από δίκη. Απ’ αυτούς. Όχι από αυτούς που σκότωναν. 

Μιλάμε για τρομερό έγκλημα στο Κτίριο των Συνδικάτων. Σκότωσαν 50 ανθρώπους έτσι. Τους έκαψαν ζωντανούς παιδιά. Αν δείτε τις φωτογραφίες είναι απίστευτο αυτό. Ποιοι τους σκότωσαν; Φαίνεται. 

Μάθετε την Ιστορία. Εγώ θα σας την πω; Ας την ψάξετε ποιοι. Και ήθελαν να κάνουν και τη μέρα γιορτή στην Ουκρανία. Κάψαν ανθρώπους τώρα, έτσι; Όχι αστεία πράγματα. Βάλανε και τους καίγανε. Πετάγανε μέσα δακρυγόνα, δεν είχαν να αναπνεύσουν. 

Ήταν και μεγάλοι άνθρωποι ταυτόχρονα μέσα. Βιάστηκαν, κακοποιήθηκαν. Μπήκαν μέσα. Φανταστείτε τώρα τι ‘καλά’ που φέρθηκαν. Μπήκαν μέσα οι άλλοι, με το που τους κλείσανε μέσα στο κτίριο και όποιους βρίσκανε τους κακοποιούσαν, βίασαν τις γυναίκες, τους σκοτώσανε, κάνανε εγκλήματα φοβερά. Και μετά πηγαίνει το κράτος και φυλακίζει αυτούς που είχαν απομείνει ζωντανοί. Τους συλλαμβάνει.

Εντάξει. Θέλω να πω ότι η Ιστορία έχει πολλά άλλα επεισόδια και επομένως το τώρα και το γιατί είναι πολύ αφηρημένο. Νομίζω ότι οι ίδιοι ξέρουν το τώρα και το γιατί. Ούτως ή άλλως όμως ήταν προδιαγεγραμμένο ότι θα γινόταν. Δε μπορούσε να μη γίνει. 

Νομίζω ότι η Ρωσία δεν επιτίθεται, στην πραγματικότητα αμύνεται εκεί πέρα. Πρέπει να αμυνθεί, έπρεπε να αμυνθεί και πρέπει να προφυλάξει τους και τους ρωσόφωνους αλλά και την ίδια της την κρατική υπόσταση. Είναι δυνατόν; Δηλαδή θα άφηνε το ΝΑΤΟ να πάει δίπλα από τα σύνορά της να στήσει πυραύλους; Δε θα γινόταν αυτό..

Το Ουκρανικό κράτος δημιουργήθηκε για να πολεμήσει τη Ρωσία. Έτσι δημιουργήθηκε.

Είναι ένα κράτος που στήθηκε ακριβώς από τη νέα τάξη πραγμάτων για να χτυπήσει τη Ρωσία την οποία μισεί..

yiorgosthalassis.blogspot

 

«Ἡ πνευματική, ἠθικὴ ἀλλοίωση τοῦ νεοέλληνα» Αρχ, Σάββα Ἁγιορείτου

 

«Ἡ πνευματική, ἠθικὴ ἀλλοίωση τοῦ νεοέλληνα»

Αρχ, Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀπόσπασμα 30/1/22

 

Τὸ μήνυμα ποὺ θὰ σᾶς διαβάσω τὸ ἀπηύθυνε ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς, Ὀρθόδοξος, στὴ συγκέντρωση μὲ τίτλο «Πορεία ὑπὲρ τῆς ζωῆς» στὴν ὁποία συμμετεῖχαν Ὀρθόδοξοι καὶ Καθολικοὶ ἐπίσκοποι τῆς Ἀμερικῆς. Ὑπάρχει καὶ ὁλόκληρο τὸ μήνυμα· θὰ σᾶς διαβάσω μόνο μιὰ παράγραφο. Εἶπε λοιπόν: «Ἐπιβεβαιώνουμε τὸν σεβασμό μας γιὰ τὴν αὐτονομία τῶν γυναικῶν. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ γεννοῦν τὴν ζωή στὸν κόσμο. Μὲ τὴν ἐνανθρώπισή του ὁ Κύριος, Θεὸς καὶ Σωτήρας μας Ἰησοῦς Χριστὸς προσέλαβε τὴν ἀνθρώπινη φύση μέσῳ τῆς σύλληψής Του στὴν κοιλία τῆς Παρθένου Μαρίας. Ἐπέλεξε ἐλεύθερα νὰ τὸν φέρει στὸν κόσμο καὶ ὁ Θεὸς σεβάστηκε τὴν ἐλευθερία Της». 

Καὶ ἔχω καὶ ἕνα δημοσίευμα ἀπὸ ἕνα ἔγκριτο ἱστολόγιο, τὴν «ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ» ποὺ σχολιάζει αὐτὸν τὸν λόγο. Καὶ ἑρμηνεύεται αὐτὸς ὁ λόγος καὶ ἀπὸ κάποια μηνύματα στὸ twitter ποὺ ἔστειλαν Ἕλληνες ἀριστεροὶ οἱ ὁποῖοι ἐγκωμιάζουν τὸν ἀρχιεπίσκοπο, γιατὶ ἀκριβῶς οὔτε λίγο οὔτε πολὺ  τάσσεται ὑπὲρ τῆς ἐκτρώσεως· ὑπὲρ τοῦ δικαιώματος τῶν γυναικῶν νὰ εἶναι αὐτόνομες, νὰ ἐνεργοῦν ὅπως θέλουν πάνω στὸ σῶμα τους, ὅπως λένε, ἄν καὶ τὸ ἔμβρυο δὲν εἶναι σῶμα τῆς γυναικός, εἶναι τελείως ἀνεξάρτητη ὕπαρξη καὶ ἔχει ὁπωσδήποτε δικαίωμα στὴ ζωή, θὰ λέγαμε, καὶ εἶναι καθῆκον τῆς μητέρας νὰ τὸ προφυλάξει, καὶ σὲ καμμιὰ περίπτωση νὰ μὴ τὸ φονεύει. 

Λυπούμαστε πάρα πολὺ γι’ αὐτὲς τὶς δηλώσεις, ὅπως καὶ πρὶν λίγους μῆνες λυπηθήκαμε παρά πολὺ γιατὶ σὲ ἕνα φυλλάδιο ποὺ κυκλοφορήθηκε ἀπὸ τὴν Σύνοδο - δική μας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος- ὀνομαζότανε οὔτε λίγο οὔτε πολὺ «Ἡ ἔκτρωση, θεραπευτικὴ διακοπὴ τῆς κυήσεως». 

Ἐκεῖ ἦταν ἀναφορὰ στὰ ἐμβόλια καὶ στὰ ἐκτρωμένα ἔμβρυα τὰ ὁποῖα διαμελίζονται ζωντανὰ καὶ ὄχι νεκρά. Δὲν τὰ παίρνουν ἀπὸ τὰ ἀπορρίμματα ἀλλὰ τὰ παίρνουν ζωντανὰ ἀπὸ τὶς  μητέρες οἱ ὁποῖες συμμετέχουν σ’αὐτὸ τὸ ὅλο πείραμα εἴτε ἑκούσια εἴτε ἀκούσια· εἶναι γυναῖκες ποὺ εἶναι φυλακισμένες ἤ μὲ ψυχιατρικὰ προβλήματα. 

Καὶ στὸν τρίτο-τέταρτο μήνα τοὺς παίρνουν τὰ ἔμβρυα, συνήθως μαζὶ μὲ τὴ μήτρα ζωντανά, καὶ τὰ διαμελίζουν ζωντανὰ γιὰ νὰ πάρουν ἀπὸ τὰ κομμάτια αὐτὰ τοῦ διαμελισμένου ἐμβρύου τὰ ὄργανα ποὺ χρειάζονται, μὲ τὰ ὁποῖα ὄργανα κατασκευάζονται οἱ λεγόμενες κυτταρικὲς σειρὲς ἀπὸ τὶς ὁποῖες παράγονται τὰ ἐμβόλια ἤ δοκιμάζονται ὅλα αὐτὰ τὰ ἐμβόλια-διαβόλια γιὰ τὸν λεγόμενο κορωνοϊὸ ἤ κοροϊδοϊὸ κατ’ ἄλλους. Λοιπόν, καὶ τότε ὀνομαζόταν αὐτὴ ἡ ὅλη διαδικασία θεραπευτικὴ διακοπή. Ἄν εἶναι δυνατόν! 

Καὶ τώρα ἔχουμε καὶ τὶς δηλώσεις τοῦ ἀρχιεπισκόπου ποὺ λέγει ὅτι «εἴμαστε μαζὶ μὲ τὴν ἀντίληψη γιὰ τὴν αὐτονομία τῆς γυναίκας». Καὶ βέβαια, λέει ὁ συντάκτης τοῦ ἄρθρου - μήπως τὸν παρεξηγήσαμε καὶ δὲν καταλάβαμε τὶ συμβαίνει- ἀλλὰ ἤρθανε μετὰ αὐτὰ τὰ μηνύματα τὰ ἐπαινετικὰ τὰ ὁποῖα τοῦ λένε ὅτι μπράβο, καὶ ἐπιτέλους βρέθηκε κι ἕνας ἀρχιεπίσκοπος νὰ ταχθεῖ ἀνοιχτὰ ὑπὲρ τοῦ δικαιώματος γιὰ τὴν ἔκτρωση. 

Καὶ αὐτὸ τὸ μήνυμα τὸ ἔκανε ἀναπαραγωγή- retweet λέγεται στὰ ἀγγλικὰ- ἡ ἀρχιεπισκοπὴ Ἀμερικῆς ποὺ σημαίνει ἀκριβῶς ὅτι αὐτὴ ἦταν καὶ ἡ ἔννοια τῶν λόγων τοῦ ἀρχιεπισκόπου, ἀφοῦ τὸ ἴδιο τὸ γραφεῖο του ἐπιχαίρει, χαίρεται γιὰ αὐτὰ τὰ μηνύματα τὰ ἐπαινετικὰ γιὰ τὶς δηλώσεις του ὑπὲρ τῶν ἐκτρώσεων.

Ἐμεῖς δὲν ἔχουμε νὰ ποῦμε πολλά. Νομίζω ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ξέρουμε πολὺ καλὰ τί σημαίνει ἔκτρωση, ὅτι εἶναι φόνος καὶ μάλιστα εἰδεχθέστατος φόνος, γιατὶ τὸ ἔμβρυο εἶναι τὸ πιὸ ἀνυπεράσπιστο ὄν ποὺ ὑπάρχει. Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παῒσιος, ἡ ἔκτρωση εἶναι φοβερὴ ἁμαρτία. Εἶναι πολὺ μεγάλος φόνος γιατὶ σκοτώνονται ἀβάπτιστα παιδιά. Ἄν δὲν τὸ θέλεις τὸ παιδί, τοὐλάχιστον ἄφησέ το νὰ γεννηθεῖ, βάπτισέ το καὶ μετὰ σκότωσέ το.

 Γιατὶ δὲν τὸ σκοτώνεις τότε; Γιατὶ τότε εἶναι παιδὶ καὶ πρὶν δὲν εἶναι; Καὶ ὅμως, μᾶς λένε οἱ Ἅγιοι ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς συλλήψεως, ἐξ ἄκρας συλλήψεως ὑπάρχει ψυχὴ στὸ ἔμβρυο καὶ εἶναι τέλειος ἄνθρωπος. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ ἑνωθοῦν τὰ δύο γεννητικὰ κύτταρα ἔχουμε τέλειο ἄνθρωπο, γιατὶ ἐκείνη τὴ στιγμὴ γίνεται καὶ ἡ ἐμψύχωσις τοῦ ἐμβρύου. Τὸ παιδί, τὸ ἔμβρυο αὐτὸ ἀποκτᾶ ψυχὴ ἀμέσως· μὲ τὸ ποὺ θὰ δημιουργηθεῖ τὸ σῶμα ἀπὸ τοὺς γονεῖς, δίδεται καὶ ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὸν Θεό.

«Μιὰ νύχτα», λέει ὁ Ἅγιος Παῒσιος, «ὁ Θεὸς ἐπέτρεψε νὰ δῶ ἕνα φοβερὸ ὅραμα ποὺ μὲ πληροφόρησε γι’ αὐτὸ τὸ θέμα· τὸ πόσο φοβερὸ εἶναι τὸ ἁμάρτημα τῆς ἐκτρώσεως. Ἦταν βράδυ, Τρίτη τῆς Διακαινησίμου τὸ 1984. Εἶχα ἀνάψει δύο κεράκια μέσα σὲ δυὸ τενεκεδάκια, ὅπως συνηθίζω νὰ κάνω ἀκόμα κι ὅταν κοιμᾶμαι, γιὰ ὅλους ὅσους πάσχουν ψυχικὰ καὶ σωματικά. Σ’ αὐτοὺς συμπεριλαμβάνω ζῶντες καὶ κεκοιμημένους. Στὶς δώδεκα τὰ μεσάνυχτα ἐκεῖ ποὺ ἔλεγα τὴν εὐχή, βλέπω ἕνα μεγάλο χωράφι, περιφραγμένο μὲ μιὰ μάνδρα, σπαρμένο μὲ σιτάρι ποὺ μόλις ἄρχιζε νὰ ψηλώνει.

 Ἐγὼ στεκόμουν ἔξω ἀπὸ τὸ χωράφι. Ἄναβα κεριὰ γιὰ τοὺς κεκοιμημένους καὶ τὰ στερέωνα πάνω στὸν τοῖχο τῆς μάνδρας. Ἀριστερὰ ἦταν ἕνας ξερότοπος γεμάτος βράχους καὶ κρημνοὺς ποὺ σειόταν συνέχεια ἀπὸ μιὰ δυνατὴ βοή, ἀπὸ χιλιάδες σπαρακτικὲς φωνὲς ποὺ σοῦ σπάραζαν τὴν καρδιά. Καὶ ὁ πιὸ σκληρὸς ἄνθρωπος ἄν τὶς ἄκουγε, ἦταν ἀδύνατον νὰ μὴ συγκλονιστεῖ. 

Ἐνῷ ὑπέφερα ἀπὸ τὶς σπαρακτικὲς φωνὲς καὶ ἀναρωτιόμουν ἀπὸ ποῦ προέρχονται καὶ τί σημαίνουν ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔβλεπα, ἄκουσα μιὰ φωνὴ νὰ μοῦ λέει: ‘Τὸ χωράφι μὲ τὸ σπαρμένο σιτάρι ποὺ δὲν ἔχει ἀκόμα ξεσταχιάσει εἶναι τὸ κοιμητήρι μὲ τὶς ψυχὲς τῶν νεκρῶν ποὺ θὰ ἀναστηθοῦν. Ἐνῷ στὸν τόπο ποὺ σείεται ἀπὸ τὶς σπαρακτικὲς φωνές, βρίσκονται οἱ ψυχὲς τῶν παιδιῶν ποὺ ἔχουν σκοτωθεῖ μὲ τὶς ἐκτρώσεις’. 

Ἔπειτα ἀπ’ αὐτὸ τὸ ὅραμα, μοῦ ἦταν ἀδύνατον νὰ συνέλθω ἀπὸ τὸν μεγάλο πόνο ποὺ δοκίμασα γιὰ τὶς ψυχὲς ἐκείνων τῶν παιδιῶν. Οὔτε νὰ ξαπλώσω μποροῦσα γιὰ νὰ ξεκουραστῶ παρόλο ποὺ ἤμουν κατάκοπος ἐκείνη τὴν ἡμέρα». 

Τόσο φοβερὸ εἶναι τὸ ἁμάρτημα τῆς ἐκτρώσεως ὥστε καὶ ἡ ἴδια ἡ Παναγία φανερώθηκε προσφάτως σὲ ἕνα μεγάλο σύγχρονο Γέροντα στὴν Κρήτη καὶ τοῦ εἶπε ὅτι «εἶμαι καταλυπημένη μὲ τοὺς Ἕλληνες, γιατὶ ἔχουν πέσει πάρα πολὺ βαθιὰ στὴν ἁμαρτία». Καὶ ὅταν Τὴν  ρώτησε ὁ Γέροντας «γιατί κυρίως εἶσαι λυπημένη Παναγία; Ποιές εἶναι οἱ κύριες ἁμαρτίες μας;», ἀπάντησε ὅτι οἱ τρεῖς μεγαλύτερες ἁμαρτίες ποὺ ἔχουν οἱ νεοέλληνες σήμερα, εἶναι: πρῶτον, ἡ βλασφημία, ἡ ὁποία δυστυχῶς ἀποποινικοποιήθηκε.

Βεβαίως, κανεὶς δὲν πρέπει νὰ βλασφημεῖ, ὄχι γιατὶ φοβᾶται τὸν νόμο ἀλλὰ γιατὶ φοβᾶται τὸν Θεό. Ἀλλὰ ἔστω καὶ ὁ νόμος ποὺ ὑπῆρχε, ἦταν ἕνας φραγμὸς γιὰ τοὺς ἀσεβεῖς. Τώρα καταλύθηκε αὐτὸς ὁ φραγμός. Ὅσο μποροῦμε ξηλώνουμε τὰ πάντα ἀπὸ τὴν Πίστη μας καὶ ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας. Ἀποποινικοποιήθηκε ὁ νόμος γιὰ τὴν βλασφημία. Δηλαδή, μπορεῖ κανεὶς νὰ βρίζει ἀσύστολα τὸν Θεὸ Πατέρα, τὴν Παναγία Μητέρα. Ἄν ὅμως σοῦ βρίσει τὸν συγγενῆ σου, μπορεῖς νὰ τὸν πᾶς στὸ δικαστήριο. Ὅταν σοῦ βρίζει τὸν Θεὸ Πατέρα καὶ τὴν Παναγία Μητέρα δὲν μπορεῖς νὰ τοῦ κάνεις τίποτε.

 Τὸ δεύτερο μεγάλο ἁμάρτημα, λέγει ἡ Παναγία «ποὺ ἔχετε σήμερα οἱ Ἕλληνες» εἶναι οἱ ἐκτρώσεις. Καὶ τὸ τρίτο εἶναι οἱ παρὰ φύσιν σχέσεις, τὰ αἰσχρόν ἐστιν καὶ λέγειν ἁμαρτήματα ποὺ γίνονται μέσα στὸν γάμο· οἱ παρὰ φύσιν σχέσεις μέσα στὸν γάμο. Αὐτὰ εἶναι τὰ τρία κορυφαῖα ἁμαρτήματα, καὶ αὐτὰ εἶναι ποὺ φέρνουν καὶ θὰ φέρουν πολὺ χειρότερα δεινά, γιατὶ δυστυχῶς οἱ Ἕλληνες δὲν μετανοοῦμε. Ἐλάχιστοι μετανοοῦν καὶ πιστεύουν στὴν Ἐκκλησία καὶ ἀφήνον αὐτὰ τὰ βδελυκτὰ ἁμαρτήματα. 

Λέει ὁ Ἅγιος Παῒσιος, ἄν κάνει ἔκτρωση μία μάνα, τότε θὰ τὴν πληρώσουν τὰ ἄλλα της παιδιὰ μὲ ἀρρώστιες καὶ ἀτυχήματα. Σήμερα οἱ γονεῖς σκοτώνουν τὰ παιδιὰ μὲ τὶς ἐκτρώσεις καὶ δὲν ἔχουν τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἔκτρωση εἶναι φοβερὴ ἁμαρτία. Εἶναι φόνος καὶ μάλιστα πολὺ μεγάλος φόνος γιατὶ σκοτώνονται ἀβάπτιστα παιδιά. Πρέπει νὰ καταλάβουν οἱ γονεῖς ὅτι ἡ ζωὴ ἀρχίζει ἀπὸ τὴ στιγμὴ τῆς συλλήψεως. 

Ὑπάρχει ὁ πνευματικὸς νόμος ποὺ λέει μάχαιρα ἔλαβες, πῆρες μαχαίρι, μάχαιρα θὰ λάβεις· θὰ σὲ χτυπήσει κι ἐσένα μαχαίρι. Γι’ αὐτὸ καὶ ἔχουμε πάρα πολλὰ ἀτυχήματα, ὅπως ἔλεγε ὁ σεβαστὸς π. Σάββας Ἀχιλλέως, καὶ πολλὰ παιδιὰ νέα χάνονται στὴν ἄσφαλτο γιατὶ οἱ γονεῖς τους ἔχουν κάνει ἐκτρώσεις καὶ ἔχουν σκοτώσει ἄλλα παιδιά. Καὶ ἀρκοῦνται στὸ ἕνα-δύο, καὶ ἔρχεται ὁ πνευματικὸς νόμος καὶ τοὺς παίρνει καὶ αὐτὸ τὰ ἕνα-δύο, γιατὶ δὲν ζοῦν σωστὰ καὶ δὲν πράττουν καθόλου σωστά. 

Ἡ ἔκτρωση, ἔλεγε καὶ ὁ Ὅσιος Πορφύριος, πέρα ἀπὸ τὸ ὅτι εἶναι φόνος, προκαλεῖ καὶ προβλήματα στὴ γυναίκα. Τσακίζονται τὰ νεῦρα της, τρέμει τὸ σῶμα της, εἶναι πάντα ταραγμένη, ἐκνευρισμένη καὶ βρίσκεται πάντα σὲ ἄσχημη ψυχολογικὴ κατάσταση· γι’αὐτὸ καὶ χωρίζουν. Μερικὲς μάλιστα δὲν ξυπνοῦν καὶ πεθαίνουν κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἔκτρωσης. 

Ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες, καὶ οἱ Πατέρες  ποὺ γιορτάζουμε σήμερα καταδίκαζαν αὐτὸ τὸ φοβερὸ ἁμάρτημα. Τὰ ζῶα, ἔλεγε ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος, πολλὲς φορὲς θυσιάζουν τὴ ζωή τους καὶ δὲν λογαριάζουν τὴ δική τους σωτηρία προκειμένου νὰ ὑπερασπιστοῦν τὰ μικρά τους. Ἐνῷ κάποιοι ἄνθρωποι καὶ χωρὶς καμμιὰ ἀνάγκη, ἔσφαξαν μὲ τὰ ἴδια τους τὰ χέρια τὰ παιδιά τους, κάνοντας ἔκτρωση.  

Ἄς τὰ ἀκούσουμε, ἀγαπητοί, ὅλα αὐτά. Ἄς λυπηθοῦμε μαζὶ μὲ τοὺς εὐλαβεῖς Ὀρθοδόξους γιὰ τὶς δηλώσεις Ὀρθοδόξου ἱεράρχου, καὶ φοβόμαστε ὅτι θὰ ἔχουμε πολὺ ἄσχημες ἐξελίξεις, γιατὶ δυστυχῶς, προχωρᾶμε ἀκάθεκτοι σ’ αὐτὰ τὰ μεγάλα, βαριὰ ἁμαρτήματα τὰ ὁποῖα ἐπεσήμανε ἡ Παναγία μας. Καὶ στὴν βλασφημία, καὶ στὶς ἐκτρώσεις –οἱ ὁποῖες αὐξήθηκαν ἀπ’ ὅτι μᾶς λένε τὰ στατιστικὰ δεδομένα τελευταῖα- καὶ στὰ παρὰ φύσιν, αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν ἁμαρτήματα μέσα στὸν γάμο. 

Ὁ Θεὸς νὰ δώσει νὰ ἔχουμε μετάνοια καὶ νὰ ἐπιστρέψουμε εἰς τὴν Ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία γιὰ νὰ μὴ χαθοῦμε ὡς ἔθνος-  ποὺ εἶναι θαυμαστὸ πὼς ἀκόμα κρατιόμαστε- ἀλλὰ κυρίως, ὡς τοπικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία· γιατὶ ξέρουμε πολλὲς Ἐκκλησίες ποὺ χάθηκαν, ὅπως εἶναι οἱ Ἐκκλησίες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας στὶς ὁποῖες στέλνονται ἐπιστολὲς ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο, καὶ ὑπάρχουν αὐτὲς οἱ ἐπιστολὲς στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως. Ποῦ εἶναι σήμερα αὐτὲς οἱ Ἐκκλησίες; Τῶν Θυατείρων, τῆς Περγάμου κλπ. εἶναι ψιλὰ ὀνόματα, καὶ μπορεῖ νὰ ὑπάρχουν ἐπίσκοποι ἀλλὰ δὲν ἔχουν ποίμνιο. Ὁ Θεὸς νὰ δώσει λοιπὸν καλὴ μετάνοια σὲ ὅλους μας. 

Δι’εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Πηγή : ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΙ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ  (ΣΤΟ VIBER )