(Εγράφον εν Φλωρίνη τη 25η Μαρτίου 1971, εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της αναστάσεως του Έθνους)
Απόσπασμα:
‘‘... Ω βλάσφημοι! Προς σας τελευταίον στρέφω τον λόγον. Πόσον θα ήθελον να κεντήσω την καρδίαν σας, να πείσω την διάνοιαν σας, δια να εγκαταλείψετε την βλασφημίαν! Δεν βλέπετε πόσον κακόν κάμνετε εις τον εαυτόν σας, εις την οικογένειαν σας και εις το Έθνος; Ξένοι, οι οποίοι δια πρώτην φοράν επισκέπτονται την Πατρίδα μας, φρίττουν ακούοντες τας βλασφημίας μας.
Έθνος βδελυρών βλασφήμων και αποστατών η Ελλάς; Υπάγετε, ω βλάσφημοι, υπάγεται εις τας πέραν των ωκεανών νήσους των αγρίων, και, εαν τολμάτε, βλασφημήσατε τους θεούς των. Χίλια χέρια θα σας αρπάξουν και θα σας κάμουν κομμάτια, διότι δεν επιτρέπουν οι άγριοι να βλασφημήσεις τους ψευδείς θεούς των. Και σεις, εδώ εις την Ελλάδα, βλασφημείτε αφόβως τον αληθινόν Θεόν των Χριστιανών;
Τι νομίζετε; Ότι θα μείνη ατιμώρητος μέχρι τέλους η ασέβεια αύτη; Βλέποντες το έδαφος της Πατρίδος να σείεται και πόλεις και νήσους να καταστρέφωνται, πως, ταλαίπωροι, δεν διέρχεται εκ της διανοίας σας η σκέψις, ότι οι τρομεροί σεισμοί (* ) αιτίαν έχουν τας αμαρτίας όλων μας, και μάλιστα τας φοβεράς βλασφημίας, αι οποίαι ουδαμού αλλού γης ακούονται;
Της γης μας σειομένης θα επιμείνετε λοιπόν σεις να βλασφημήτε και νʼ ανασταυρώνετε τον Κύριον; Δεν φοβείσθε, μήπως η οργή του Θεού μας πλήξη σφοδρότερον, και η γη μας ερημωθή τελείως και μείνωμεν εις τον αιώνα παράδειγμα τιμωρίας λαού βλασφήμων και αποστατών;
Ω! εαν αγαπάτε τον εαυτόν σας, εαν αγαπάτε τας οικογενείας σας, εαν αγαπάτε την Ελλάδα, δια το υλικόν και πνευματικόν σας συμφέρον, παύσατε να βλασφημήτε Τι, σας ερωτώμεν, τι μέχρι σήμερον εκ της αμαρτίας ταύτης έχετε ωφεληθή; Ουδέν, έστω και προσωρινόν, κέρδος έχει η αμαρτία αύτη.
Σεις δε, αγαπητοί, οι οποίοι μένετε έξω της βλασφημίας, αγωνισθήτε δια να εξαγάγετε εκ των δικτύων του Διαβόλου τους αδελφούς σας. Με προσευχάς, με συμβουλάς, με εντόνους διαμαρτυρίας, με σφοδρόν έλεγχον, με το παράδειγμα μιας αγίας ζωής φράξατε την δηλητηριώδη αυτήν πηγήν.
Να μη ησυχάσωμεν έως ότου και το τελευταίον στόμα βλασφήμου εν Ελλάδι σιγήση, και εξ όλων των χειλέων των Ελλήνων παναρμόνιος ύμνος ακουσθή˙ «Σὲ ὑμνολογοῦμεν, Σὲ εὐλογοῦμεν, Σοῖ εὐχαριστοῦμεν, Κύριε, καὶ δεόμεθά Σου, ὁ Θεὸς ἡμῶν»...’’
( * )Το άρθρον τούτο εδημοσιεύθη το πρώτον τω 1955, ότε φοβερός σεισμός είχε πλήξει την περιοχήν του Βόλου.
* * *
Ο Θεός υβρίζεται καθημερινώς υπό πάντων!...
«Ἀπεχώμεθα τοίνυν κακηγορίας, αἰσχρολογίας, βλασφημίας, καὶ μήτε τὸν πλησίον, μήτε τὸν Θεὸν λέγωμεν κακῶς. Πολλοὶ γὰρ εἰς τοῦτο μανίας ἐξώκειλαν τῶν κακηγόρων, ὡς ἀπὸ τῶν συνδούλων ἐπὶ τὸν Δεσπότην ἀναστῆσαι τὴν γλῶσσαν τὴν ἑαυτών... Ὁ Θεὸς καθʼ ἑκάστην ἡμέραν ὑβρίζεται˙ τὶ λέγω καθʼ ἑκάστην ἡμέραν; καθʼ ἑκάστην μὲν οὖν ὥραν, παρὰ πλουτούντων, παρὰ πενήτων, παρὰ τῶν ἐν ἀνέσει, παρὰ τῶν ἐν θλίψει, παρὰ τῶν ἐπηρεαζόντων, παρὰ τῶν ἐπηρεαζομένων, καὶ οὐδεὶς οὐδαμοῦ λόγος... Τὸν Θεὸν καθʼ ἑκάστην παροργίζομεν τὴν ἡμέραν, καὶ οὐδεμίαν ποιοῦμεθα τὴν ἐπιστροφήν, καὶ ἔτι φέρει μετὰ μακροθυμίας ἀπάσης. Εἶδες πόση ἡ φιλανθρωπία τοῦ Δεσπότου;»
(Εκ της Γ' ομιλίας του ι.Χρυσοστόμου) εις τους ανδριάντας: Ε.Π. Migne 49,56).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.